Opening
U allen van harte welkom in deze viering.
De lezingen gaan over het onophoudelijk gebed. Een treffende illustratie horen we in de eerste lezing: Mozes die zijn handen de hele dag opgeheven houdt. Voor ons is bidden ook een aanzet tot je handen aan het werk zetten: bidden om gerechtigheid vraagt ook om het doen van gerechtigheid. Waar je om bidt krijg je als een door God gezegende opdracht terug.
Willen we een ogenblik in stilte in keren in ons zelf om te bidden om God ontferming over ons. Daarna loven we Hem dankbaar in het Gloria.
Overweging
De meeste mensen hebben, denk ik, nooit van Amalek gehoord. Maar we kennen hem allemaal. Toen het joodse volk door de woestijn trok, waren ze verzwakt en moe; de mannen liepen voorop om de weg te verkennen; achter hen liepen de vrouwen en kinderen. Plotseling, vanuit een hinderlaag, viel Amalek het groepje joden van achteren aan, in de rug. De mensen waren weerloos en machteloos. De nacht viel in en de volgende dag begon de strijd opnieuw. Het volkje Israël had zich gehergroepeerd. De hele dag wordt er strijd geleverd. De strijd blijft tot zonsondergang onbeslist. Uiteindelijk wordt Amalek verslagen. Waardoor? Door het zwaard? Of … Zou het niet zijn door het gebaar van Mozes die biddend zijn handen opheft, opheft en blijft op heffen, totdat hij hulp nodig heeft om ze nog lànger te kunnen opheffen. Met opgeheven handen doet Mozes een beroep op de Heer die hen uit Egypte heeft geleid en hen nieuw land beloofd heeft. Die God moet toch trouw blijven aan Zijn Woord. In de meest barre ellende op Gods trouw durven rekenen! Door met open en ongewapende handen te bidden, wordt de strijd beslist.
In de joodse geschiedenis is Amalek een soort Hitler geworden: symbool van achterbaksheid en onmenselijkheid, van verraderlijkheid en kwaad. Die Amalek, we kennen hem allemaal. Als er in Aleppo in Syrie een weer een ziekenhuis gebombardeerd wordt …. dan is Amalek daar.
Als er een terroristische aanslag wordt gepleegd op een bus schoolkinderen…. dan is Amalek daar weer. Als in Jemen vanuit de lucht een uitvaartcentrum kapot wordt geschoten….. als er in Pakistan een groep christenen in een kerkgebouw overhoop worden geschoten…. als er in Irak een feestelijk bruiloft met bommen wordt bestookt…….dan is Amalek weer bezig. Is er nou tegen Amalek niets te doen? Uit het verhaal van Mozes blijkt dat bidden en steunen op God trouw helpen kan.
Is Amalek altijd heel ver weg? Kan Amalak ook dichtbij zijn? Schuilt er ook niet iets van onmenselijkheid in het niet willen zien of horen van andermans leed? Is onverschilligheid ook niet iets onmenselijks?
Wat doet het u als er 2500 mensen van wankele bootjes gehaald worden en er zestig verdrinken? Wat doet het u als u geestelijk en lichamelijk gewonden kinderen ziet. Dat is heus niet alleen propaganda. Die kinderen zijn er! Bid u wel eens voor slachtoffers van de vele soorten leed dat mensen overkomt? Heeft het verplichten van mensen tot zelfredzaamheid ook niet iets onmenselijks?
Eenzaamheid van weerloze thuiszittende alleenstaanden neemt in alle steden toe. Straks worden ouderen de mogelijkheid geboden tot vrijwillige zelfdoding met hulp van regeringswege. Dat heet dan barmhartig en menswaardig. Waarom bevorderen we de kwaliteit van leven van ouderen niet?
Verschuilt Amalek zich hier niet achterbaks en verraderlijk in zachte krachten, in beschaafde woorden, in onduidelijke bedoelingen. Waarom mogen mensen die toch bij uitstek sociale wezens zijn, niet afhankelijk zijn van elkaar zorg en liefde? Alsof afhankelijkheid een zwakte is en zelfbeschikking een kracht! Vraagt afhankelijkheid niet om de kracht van de liefde?
In het evangelie ontmoeten we een weduwe en een harteloze rechter. We weten niet om wat voor zaak het gaat. Voor de weduwe belangrijk genoeg om herhaaldelijk te blijven aandringen. Ze brengt de rechter eindeloze bezoeken. De rechter krijgt er niet alleen genoeg van; hij wordt ook een beetje bang van ‘dat mens’: “ straks vliegt ze me nog aan en krijg ik klappen van haar”.
De harteloze rechter is een Amalek in het klein. Zijn onrechtvaardigheid ligt niet in het oordeel dat hij uiteindelijk uitspreekt. Zij onrechtvaardigheid ligt in zijn onverschilligheid, in het niet willen luisteren, in het onbewogen blijven om andermans leed en lot. Is die Amalek nog zo ver weg? Zit die Amalek ook niet in ons zelf? Maar de weduwe die blijft vragen en zeuren, zit die ook in ons? Zoals die weduwe om recht vraagt zo moeten jullie tot God bidden zegt Jezus. Onophoudelijk. God kun je met je bidden lastig vallen en hij hoort jouw stem. God kun je storen in zijn aandacht voor mensen; hij hoort het geschrei en het hulpgeroep van de armen. God kun je ter verantwoording roepen en hij hoort je klachten over het leed van oorlogen, natuurrampen en wereldcrisissen. God blijft niet onbewogen en onverschillig.
Bidden is je open en ongewapende handen opheffen en vragen: God zegen deze twee handen opdat ik uw vrede en uw recht op aarde kan brengen; God zegen mijn hart opdat ik barmhartig zal oordelen; God zegen mijn gemoed opdat ik onkreukbaar zal zijn. God, houd mij niet onverschillig maar doe mij voelen dat ik de zuster en de broeder ben van de kinderen in Syrie, van de hoogbejaarde in de straat.
Verandert de wereld als wij tot God bidden? Wordt ineens alle ellende opgelost? Bidden zonder daadkracht haalt niets uit. Bidden betekent aan het werk gaan. Waar je om bidt krijg je als een gezegende opdracht terug. God werkt in en door mensen. Ook door U? Bidden betekent voor elkaar zo goed als God willen zijn. Dat mogen we geloven. Geloven dat wij mensen voor elkaar Gods goedheid gestalte geven. Er zijn twee vragen die ik mezelf stel en aan u mee geef:
1) Wilt u eens kijken naar uw eigen gebedsleven en zien voor wie bidt U?
2) Gelooft u werkelijk dat u zo goed als God kunt zijn?
Voorbeden
Pastor: God U die ons het leven schenkt, help ons het leven te waarderen.
Lector: Voor de wereldwijde kerk en voor onze parochie. Dat wij een biddende gemeenschap zijn die in nood en ellende, in dankbaarheid en vreugde zich geborgen weet in uw handen. Dat wij biddend ontdekken wat ons te doen staat en van U kracht ontvangen uit te voeren wat ons hart ons ingeeft.
S T I L T E Laat ons bidden
Lector: Voor allen die politieke verantwoordelijkheid dragen. Dat zij de ouderen die deze samenleving hebben opgebouwd niet afschrijven als mensen die hun leven voltooid hebben. Dat zij juist oog hebben voor mensen in nood die van hun oordeel en hulp afhankelijk zijn. Om respect en eerbied voor het leven van ouderen.
S T I L T E
Lector Voor mensen voor wie het leven een dagelijkse opgave is en die zich niet gelukkig voelen. De arm gemaakte mensen; de vluchtelingen en de vreemdelingen, de baanlozen, de jongeren die geen toekomst weten op te bouwen. Dat er mensen zijn die bereidzijn hen de weg te wijzen.
Dat wij zorg dragen voor elkaar met geduld in en in liefde.
S T I L T E
Pastor
God, U wilt dat mensen elkaar helpen goed te leven, leer ons het leven van elkaar te bevorderen in zelfstandigheid en afhankelijkheid, in zelfbeschikking en in lotsverbondenheid elkander dragend in het geloof dat U ons roept op de dag van de onze voltooiing. Dit bidden wij u door Christus onze Heer. Amen.